Балаларға арналған діни әңгімелер, ғибратнама

Мұса пайғамбар өз заманында өте кемеңгер, бiлiмдi кiсi болыпты. Бiр күнi ол Аллаһ Тағаладан:

- Менен де бiлiмi асқан құлың бар ма? - деп сұрайды.

Аллаһ Тағала оған:

- Сенен бiлiмдi бiр кiсi бар, - дейдi.

Мұса пайғамбар сол кiсiмен кездесiп, iлiм үйренуге ынтығып, iздеп шығады. Аллаһ нәсiп етiп, екеуi жолығады. Бұл - Қызыр пайғамбар болатын. Мұса (ғ.с.) пайғамбардың тiлегiне ол кiсi қарсылық бiл­дiрiп:

Ибраһим пайғамбардың ұлы Ысмайыл алыста жүрiп үйленiптi. Әкесi мұны естiп, ұлын iздеп келiптi. Келсе, үйде ұлы жоқ, келiнi атасын есiк алдынан қарсы алады. Келiншек үйiне келiп тұрған өзiнiң қайын атасы екенiн, әрине, бiлмейдi. Ыстық күнде жолдан шаршап, шөлдеп келiп отырған қарияға үйге кiрiңiз, сусын iшiңiз деген сынды iзет бiлдiрмейдi. Пайғамбар одан тұрмыс жағдайын сұрайды. Сол кезде келiншек тұрмыстың ауыр екенiн, күйеуiнiң көл-көсiр дүние таппайтынын «жыр» қып айтады. Жағдайдың баршасын ұққан қария аттанарда:

Мұса пайғамбар (р.а.) Аллаһ Тағаладан:

- Мен жәннатқа барамын ба? Барсам онда кiммен көршi болар екем? -деп сұрапты.

- Барасың. Онда бiр қасапшы жiгiтпен көршi боласың.

Мұса (р.а.) қатты таңқалады: қасапшы қандай амалымен пайғамбарлар қатарына лайық болды екен?

Ақыры, сол жiгiттi iздеп келедi. Жiгiт өте көркем мiнездi, адал еңбегiмен күнелтiп жүрген жан екен.

Мұхаммед (с.ғ.с.) пайғамбар балаларды өте жақсы көрген екен. Бiрде ол есiк алдына шығып, айналасына қарап тұрса, бiр топ бала тай мiнiп шапқылап жүр екен. Тай мiнгендер мәз-мәйрам, көшенi басына көтерiп қиқулап келедi. Соларға қарап қызығып тұрған бiр баланы көредi.

Баланың мiнейiн десе тайы жоқ. Қызыққанмен басқа амалы жоқ, оның шарасыз күйi Пайғамбарға қатты батады. Ол баланың жанына барып:

- Тайға мiнгiң келе ме? - дейдi.

- Иә, - дейдi бала.

Мұхаммед (с.ғ.с.) бiрде көшеде белi бұралып, бiлегi үзiлiп кете жаздап, ауыр дорба арқалап бара жатқан егде әйел кiсiнiң қолынан жүгiн алып, барар жерiне жеткiзiп салған екен. Әлгi әйел жiгiттiң азаматтығына қатты сүйсiнiп:

- Қарағым, көп көмек жасадың. Сыпайы мiнезiң, мейiрбандығың,   тәрбие   көргендiгiң   көрiнiп   тұр.

Адамгершiлiктiң үлгiсi екенсiң. Саған осы еңбегiң үшiн не болса да, қанша берсем де аз екенiн бiлемiн. Мен саған аналық ақыл-тiлегiмдi айтайын, тiлiмдi алсаң  сен екi дүниеде де бақыт табасың, - дейдi.

- Айта қойыңыз.